Van de regen in de drup

Van de regen in de drup. 

Van de wal in de sloot. 

Hoogmoed komt voor de val. 

Het gaat ff niet zo lekker en dat heb ik aan mezelf te danken. Flinke rugklachten weer. Maar hey, de extra slaapkamer is met de nodige hulp van mijn moeder opnieuw geverfd. Maar ik heb teveel gedaan en mezelf overschat. 

En dan zou je denken dat het met de nodige pijnstilling en rust met een paar dagen wel beter gaat. Helaas. Ik vraag me zelfs af in hoeverre de pijnstilling helpt. Drie diclofenac per dag (dat is de max) aangevuld met paracetamol. Een diclofenac werkt ongeveer zes uur, dus per dag zijn er nog zes uur over. Dat zijn de vroege uren in de ochtend en voordat het dan allemaal weer werkt... Zelfs nu is het nog erg gevoelig. Een warme pittenzak 's avonds brengt wel verlichting. 

De fysio heeft vrijdag gemasseerd en er was een flinke harde plek bij 1 spier te voelen.

Staan, zitten of liggen... bij alles heb ik last. Staan gaat nog het beste, maar dat kan weer niet te lang omdat dat anders overbelasting veroorzaakt. 

Conclusie: er is nog altijd totaal geen reserve. Zucht. Geen idee hoe lang het nu weer gaat duren. Maar het schiet voor geen meter op en dat vind ik erg frustrerend. 

Morgen de huisarts maar bellen of ik andere diclofenac mag, de langzaam afgevende variant die 12 uur moet aanhouden. 

Zo nog maar een blokje om voor de nodige beweging. Ik ben er wel achter dat volledige rust houden niets meer voor mij is. Ik doe dus wel wat kleine dingen in en om huis voor wat beweging en afwisseling. 

Waarom wil die rug nou niet meewerken en tot ontspanning komen en kracht opbouwen? De rest van mijn lichaam kan het namelijk wel aan. 

Ik kan er totaal geen grip op krijgen. 

Zo leven is echt geen pretje. 

In elk geval is het verfwerk gelukt. Nu de afwerking nog.