Operatie deel 3: het herstel

Na de operatie word ik dus naar de IC gebracht en word ik daar wakker. Dan is het afwachten wat ze allemaal hebben gedaan, hoe lang de operatie heeft geduurd, hoe ik me voel, etc. 

Een ding is zeker, ik heb de nodige slangen en infusen aan me hangen. Zeker is het volgende:

1. Ruggenprik - die is voor de pijnstilling en mag er na circa 5 dagen uit. 

2. Katheter - dat is nodig door de ruggenprik en mag er tegelijk uit. 

3. Sonde naar maag/darmen - de maag reageert slecht op dit soort operaties en heeft dagen nodig om te herstellen. Eten kan lastig zijn, dus een sonde naar de darmen zodat ik wel eten en voedingsstoffen binnen krijgt.

4. Maaghevel - de maag maakt maagsap aan om eten te verwerken. Zonder eten hoopt dat op. Dit wordt met een hevel afgevoerd.

5. Infuus in nek - hopelijk hoeft deze niet gebruikt te worden. Maar als ik niet kan eten en de sonde werkt niet, kunnen ze toch voedingsstoffen in mijn bloedbaan krijgen. Deze wordt geloof ik op de ok onder echogeleide geprikt.

6. Infuus in hand - het normale infuus. Deze wordt waarschijnlijk later bij mij naar een prettigere plek verhuisd.

7. Infuus in slagader - ik ben kwijt waar die voor is, maar bij het verlaten van de IC gaat deze er al weer uit.

8. Mogelijk stoma - als ze stukken darm moeten weghalen en het zit strak of sluit niet meer, dan kan ik een stoma krijgen, al dan niet tijdelijk. Hier zie ik enorm tegenop, laten we hopen dat er niet zoveel slijm bij mijn darmen aanwezig is.

9. Drain - om al het vocht af te voeren dat na de operatie ontstaat. Na een tijdje neemt het lichaam dit weer over. Die had ik ook na de borstamputatie en kon er binnen 24 uur weer uit. 

Als het goed is blijf ik 1 nacht op de IC en kan ik de volgende ochtend/dag naar de verpleegafdeling. Gemiddeld verblijf staat op 7 tot 10 dagen. Ik ga uit van 2 weken vanwege mijn mindere energie en eerdere ervaringen. 

De eerste dag komt de fysio al aan mijn bed. Zo snel mogelijk om beweging komen. Dat is goed voor mijn herstel en ter voorkoming van trombose. Ze helpen me met oefenen met lopen en traplopen. Ook handig die hulp als je nog aan zoveel apparatuur hangt. 

Bij een stoma komt daar een specialistische verpleegkundige voor om daar mee om te leren gaan. 

Ik heb al een intake bij de psycholoog gehad, die komt ook aan mijn bed. 

Dit is de fase waar ik het meest tegenop zie. Weer herstellen. Weer vanaf nul alles opbouwen. Niet weten waar je aan toe bent vooraf. Weer afhankelijk van anderen. Weer de regie kwijt zijn. 

Het is letterlijk afwachten.