Change of plans

Waar moet ik beginnen?

Zoals ik al schreef, heb ik een paar zware dagen gehad. De conclusie is dat ik aan het einde van mijn Latijn ben. Op alle vlakken! 

Lichamelijk gaat het nog wel. Herstel is weer begonnen. Vermoeidheid begint weg te trekken. Alleen de gebruikelijke klachten. Eten gaat weer beter en drinken gelukkig ook. 

Gisteren is de neuropathie weer erger geworden. Lopen kostte moeite, want pijnlijke voeten. En gedurende de dag werden de vingers ook gevoeliger.  Dat heeft me aardig wat nachtrust gekost. En vanmorgen was het nog erger. 

Emotioneel herstel zat er ook nog niet in. Na acht rondes chemo weet ik simpel niet meer wat te doen met de tijd behalve hangen en wachten. Nergens meer zin in. Geen afleiding, concentratie en energie. En dan simpel wachten tot het beter wordt (of tijd voor bed en slecht slapen). En al die ups en downs iedere keer helpen ook niet mee. Nu leek dit gisteren ook weer beter te gaan, maar vandaag was het weer een en al drama. 

Dus ik heb toch maar weer met het ziekenhuis gebeld. Want dit ging echt niet zo. In deze staat komt het donderdag helemaal niet goed. Dus er is besloten om de chemo per direct stop te zetten, niet meer verantwoord met de neuropathie. Plus dat ik toch al zou gaan stoppen. 

Einde chemo. Dat gaf wat opluchting, maar niet voor lang. Wel ontzettend blij dat dat deel erop zit, maar dat helpt niet om te emoties zomaar kwijt te zijn. Nou ja, dan maar rustig verder herstellen.

Hoe nu verder? Maandag gesprek met de oncoloog. Er gaat ook een gesprek met de chirurg ingepland worden. Waarschijnlijk nog weer diverse onderzoeken en op naar de operatie!

Na 6 maanden eindigt deze ellende eindelijk en kan ik vooruit kijken naar de volgende stap. 

Toch voelt het nu wel raar. Opeens heb ik de laatste chemo al gehad. Is dat moment van vieren over. Geen vlag uit... Maar ik ben klaar met de chemo!