Kanker kwartet (borstkanker her2+ / NET / LAMN / PMP)

Na 6 weken hard werken bij de revalidatie had ik vanochtend weer de fietstest. Dat ik 9 uur nog steeds super vroeg vind laten we maar buiten beschouwing. De fietstest gaat erom dat je een zo hoog mogelijk wattage roind getrapt krijgt. Iedere 10 seconden komt er 25 watt bij. Dit wordt weer omgerekend in een percentage waarbij 100% de norm is voor je leeftijd/lengte/gewicht. De vorige keer had ik 51%. Best slecht... Maar een paar maand geleden was het nog veel erger!  Dus vandaag weer mijn best gedaan. Met een hartslag van 150 ben ik tot de 69% gekomen!! Een hele grote verbetering in zo'n korte tijd. Ik had 60 al goed gevonden en stiekem gehoopt op de 70. Fysiek ben ik echt beter aan het worden.  Over 8 weken mag ik weer. Mijn nieuwe doel is 80%. In het begin boek je namelijk sneller meer progressie, daarna gaat het minder hard. Dus lekker blijven bewegen.  De fysio heeft meteen even gekeken naar mijn linker schouder. Al weken last van en ik kan 'm slecht bewegen. Alleen me...

Tijdens de behandelingen is het belangrijk om dagelijks een half uurtje te bewegen. Dagelijks is mij nooit gelukt. Dat half uurtje meestal ook niet. Tegen de tijd dat me dat weer lukte, was het tijd voor de volgende behandeling. En daarna was mijn energie weg. Dus het was zo veel mogelijk wandelen binnen mijn mogelijkheden.  Vandaag heb ik die mijlpaal eindelijk gehaald. Iedere dag minimaal een half uur bewegen! Nou is het waarschijnlijk sowieso een record sinds ik mijn tienerjaren achter me heb gelaten, maar dat terzijde. 😉 Beter nog, het is zelfs een heel gevarieerd aanbod aan bewegen geweest: ✅ Maandag 5 kwartier PMT (sport en spel) ✅ Dinsdag een uur online bootcamp  ✅ Woensdag een half uurtje wandelen ✅ Donderdag een half uurtje zwemmen ✅ Vrijdag een half uurtje bootcamp ✅ Zaterdag een kwartier wandelen en een kwartier bezig in de tuin ✅ Zondag een half uurtje wandelen Fysieke vooruitgang! Morgenochtend heb ik weer een fietstest. Hopelijk blijkt de vooruitgang daar ook ui...

Energie is een ongrijpbaar iets maar het is wel hetgeen waar we op leven. Je hebt energie nodig om dingen te doen en de dag door te komen, zowel fysiek als mentaal. Gezonde mensen denken daar eigenlijk niet bij na. Na een goede nachtrust ben je weer opgeladen en kun je er weer een dag tegen aan.  Voor een ziek iemand is dat heel anders. De ziekte en behandeling vragen voor een kankerpatiënt al heel veel energie. Wij leveren zoveel energie in... Het is heel makkelijk om dat potje volledig leeg te trekken. Het weer vullen en opbouwen kost heel veel tijd. En dat is voor iedereen verschillend.  Je energie is een goedje dat zo belangrijk is, maar wat je pas echt leert als je ziek bent. En ook hoeveel energie taken die eenvoudig lijken daadwerkelijk kosten. Op de goede dagen kan en durf ik bij de revalidatie te douchen. Terwijl een half jaar geleden douchen nog een dagtaak was. En van het weekend heb ik voor het eerst in een jaar tijd weer zelf cake gebakken. En een Engels boek leze...

Het is al weer even geleden dat ik heb gepost. Wat minder tijd, minder inspiratie en minder behoefte om van me af te schrijven. Ik heb nog wel wat onderwerpen in gedachten, maar nog niet bedacht hoe ik dat precies wil verwoorden.  Gisteren was het wereldkankerdag en dit jaar was het motto 'kanker raakt iedereen, dus jou ook'. Tuurlijk raakt het ook de mensen om ons heen en het is goed dat daar ook bij stil wordt gestaan. Maar de mensen om een kankerpatiënt heen snappen vaak niet goed wat het werkelijk allemaal met je doet.  Ik denk er de laatste tijd aan waarom ik het zo moeilijk heb. Zou het in dit hele proces nog een verschil maken of je alleenstaande bent of andere mensen in huis hebt (in wat voor samenstelling dan ook)? Over kanker en single zijn is maar weinig informatie te vinden. Toch raar in een samenleving waarbij steeds meer mensen alleen zijn en zich zelf moeten redden.  Gaandeweg heb ik uitgevogeld wat voor mij werkt, ook zeker aan de hand van hoe ik mij voeld...