Kanker kwartet (borstkanker her2+ / NET / LAMN / PMP)

Van de regen in de drup.  Van de wal in de sloot.  Hoogmoed komt voor de val.  Het gaat ff niet zo lekker en dat heb ik aan mezelf te danken. Flinke rugklachten weer. Maar hey, de extra slaapkamer is met de nodige hulp van mijn moeder opnieuw geverfd. Maar ik heb teveel gedaan en mezelf overschat.  En dan zou je denken dat het met de nodige pijnstilling en rust met een paar dagen wel beter gaat. Helaas. Ik vraag me zelfs af in hoeverre de pijnstilling helpt. Drie diclofenac per dag (dat is de max) aangevuld met paracetamol. Een diclofenac werkt ongeveer zes uur, dus per dag zijn er nog zes uur over. Dat zijn de vroege uren in de ochtend en voordat het dan allemaal weer werkt... Zelfs nu is het nog erg gevoelig. Een warme pittenzak 's avonds brengt wel verlichting.  De fysio heeft vrijdag gemasseerd en er was een flinke harde plek bij 1 spier te voelen. Staan, zitten of liggen... bij alles heb ik last. Staan gaat nog het beste, maar dat kan weer niet te lang omda...

Het UWV is de laatste tijd veel in het nieuws met alle fouten die zijn gemaakt met de WIA. Gelukkig is die van mij wel goed berekend, ik hen het zelf na gerekend. Ook de indexering is bij mij goed gegaan. Hier hoef ik mij dus geen zorgen om te maken.  Ik heb nog wel de tijdelijke status 80-100% afgekeurd (wga) door de diagnose PMP en de hipec operatie. Tijdelijk, want vaak herstelt men daar goed van.  Helaas is dat bij mij niet zo. Het kwam bij mij natuurlijk bovenop alle restklachten van de borstkanker, wat een unieke situatie is. Mijn energie is nog lang niet terug op het niveau van voor de operatie, mijn rug is nog lang niet hersteld, waardoor mijn buikspieren nog weinig aankunnen. Dit bepaalt heel erg wat ik op een dag kan doe en dan nog met mate en in kleine beetjes. Met grote en zware klussen in huis heb ik hulp nodig.  Er is vooruitgang, maar erg marginaal. Voor de nabije toekomst verwacht ik ook geen grote stappen vooruit.  Bedenk dan ook dat ik vorig jaar me...

Het is vandaag mijn vierde cancerversary. Al vier jaar dat kanker in mijn leven is...  Een cancerversary is een mijlpaal in je hele kankerreis die herdenkt of viert, vaak een belangrijke datum zoals de diagnosedag of de operatiedatum. Of je er wat mee doet is aan jezelf. En ook welke mijlpaal, dat ligt helemaal aan je eigen gevoel.  Ik heb 'gekozen' voor 1 september, de dag van mijn eerste mammografie met aansluitend de echo en biopten. En twee uur later het gesprek bij de chirurg met het slechte nieuws. De diagnose die mijn leven op de kop zette. Een dag die ik mij nog heel goed herinner. Ik sta er bij stil, bij die achtbaan die plotseling op mijn pad kwam en alles overhoop haalde. Bij het pad dat ik de afgelopen jaren heb bewandeld. Bij wat ik allemaal heb doorstaan. Bij wat ik er is veranderd, wat ik niet meer kan, maar ook wat ik er voor terug heb gekregen.  De afgelopen jaren vierde ik ook dat ik kankervrij was. Nou bleek dat vorig jaar toch anders. En hoewel het er ...