Trots op mijn littekens
Gisteren ben ik heerlijk een dagje met mijn moeder naar de sauna geweest. Onszelf verwennen en ontspannen. En het was nog prachtig weer ook. Echt een topdag. Die avond en vandaag merk ik het wel in mijn energie. Met name mijn hoofd laat weten nog wat moeite te hebben met al die prikkels. Maar ik kan met wat extra rust wel het een en ander doen vandaag. Vroeger ging ik een paar keer per jaar naar de sauna. Nu is het toch wel flink prijzig en moet ik goed rekening houden met mijn energie. Dan is zo'n dag echt genieten. Ik ging nooit naar een badpakkendag en was dat nu ook niet van plan. Ik zou er gewoon rondlopen net als anders. Compleet met al mijn zichtbare littekens (mijn romp is aardig getekend na borstamputatie en HIPEC). Stoer en trots. Want dit is mijn lichaam nu. Getekend voor het leven. Maar het verteld ook het verhaal van wat ik allemaal heb meegemaakt. Vaak genoeg hoor ik verhalen van lotgenoten die dit niet meer durven. Bang om zich bekeken te voelen. M...