Kanker kwartet (borstkanker her2+ / NET / LAMN / PMP)

Eindelijk gaat het tuinhuisje er komen zoals ik het graag wil hebben. Voor het zover is, moest eerst de oude nog weg. Dat werd ook wel tijd, die stond op instorten. Ik kan zelf zo ontzettend weinig, daar waren de hulptroepen voor ingeschakeld. Het is nu mooi ruim achter en lekker licht.  Dit soort werkzaamheden zijn wel enorm confronterend voor mij. Rationaal weet ik dat ik de kracht, energie en de rug hier niet voor heb. Met wat extra pijnstillers kan ik wel wat helpen zonder dat ik klachten krijg. Maar het is echt absurd hoe weinig ik kan. Hoeveel ik de afgelopen jaren heb moeten inleveren.  Ik ben blij met wat ik wel kan. Echter, de afhankelijkheid van anderen is zo frustrerend.  Het zijn dus een paar drukke dagen geweest. Dat was goed te merken in mijn energie. Ik weet dat dat na een paar dagen wel hersteld is, maar ook dat hang me goed de keel uit. Ik doe al weinig, maar de drukte om mij heen heeft ook een groot effect.  Ik wil zo graag meer opbouwen, maar dat l...

Het was gisteren weer tijd voor een bezoek aan het AvL. Hopelijk mijn laatste van dit jaar, ik probeer de fysieke afspraak met de arts nog om te zetten in een belafspraak.  Deze keer werd mijn schildklier gecontroleerd omdat ze op de laatste scan en die van een half jaar geleden noduli hadden gezien. De verwachting is goedaardig, maar dat willen ze nu toch zeker weten. Dus mocht ik voor een echo van de hals en bloedprikken.  De radioloog vertelde me al meteen het een en ander na afloop. Ongebruikelijk, maar heel prettig. Hij vond het allemaal goedaardig, vooral cystes. Het is zo klein dat een punctie geen zin zou hebben. En alle lymfeklieren in de hals zien er normaal uit. Hij vond dat het met mijn reguliere scans in de gaten kan worden gehouden. Woohoo, dat klinkt allemaal heel positief.  Vanochtend heb ik de uitslagen in mijn dossier gelezen. Het kostte weer even wat moeite om alles te interpreteren en in perspectief te zetten, maar ik zie niets verontrustends.  Er...

Het gaat de afgelopen week even echt k*t. Sinds vorige week donderdag heb ik weer meer last van mijn rug. Twee dagen zelfs heel erg. Een paar dagen geleden werd het zo pijnlijk dat staan en zitten niet meer ging. Dat werd huilend liggen op de bank, wachten totdat de paracetamol zou gaan werken. Liggen hielp gelukkig wel.  Bij de fysio had ik weer wat nieuwe oefeningen gedaan om op te bouwen. Dat is waarschijnlijk de trigger geweest. En dat ik iets meer last van mijn rug heb is prima, dat kan ik aan. Maar waarom het opeens weer zoveel erger is geworden? Geen idee. Gelukkig werkt de paracetamol goed samen met een langwerkende diclofenac voor de nacht. Rust, rust en nog eens rust...  Mijn basis is verbeterd. Het zijn maar kleine stapjes, maar het verschil is er echt. Daardoor werken de pijnstillers nu meteen goed en ligt mijn pijngrens weer wat hoger. En zijn mijn spieren wat sterker. Dus het zou met een paar dagen tot een week weer goed moeten gaan.  Rationeel kan ik het he...