Kanker kwartet (borstkanker her2+ / NET / LAMN / PMP)

Na de operatie kreeg ik te horen dat ik voorlopig beter geen chocolade kon eten. Daar zitten blijkbaar stoffen in waar de darmen niet goed tegen kunnen. Nou moest ik daar de eerste weken sowieso niet aan denken omdat het hele systeem overhoop lag van binnen.  Maar die opmerking gaf me toch wel wat angst. Mijn darmen reageerden al op normale en gezonde voedingsmiddelen dus ik zat niet op nog meer klachten te wachten. En dat voor chocolade, mijn favoriete snoepgoed! Zowel de diëtiste als mijn verpleegkundige hadden al eerder aantdat ik het weer kon proberen. Met de tip om te beginnen met donkere chocolade, minste kans op reacties.  Dus vandaag toch maar geprobeerd. Deze angst moet snel verdwijnen, ik wil weer af en toe kunnen snoepen! Bovendien lijken mijn darmen weer normaal te functioneren (met nog een beetje hulp van medicatie).  Het lijkt zoals verwacht goed te gaan.  Fijn, dan kan ik straks gewoon aan de paaseitjes!  Stom toch, het is nog geen 8 weken en toch...

Jaja, de operatie is al zes weken geleden. Het voelt als veel langer. Zes weken geleden lag ik kapot op bed en kon ik met veel moeite en hulp op de rand van het bed zitten. Herstel gaat snel als ik kijk wat ik nu allemaal al kan.  Die zes weken grens is wel belangrijk. Tot nu mocht ik mijn (rechte) buikspieren niet belasten. Dus niet tillen, trekken, bukken, etc. Daar heb ik me netjes aan gehouden. Die buikspieren heb ik wel gebruikt, daar ontkom je niet aan. Ze hebben ook al spierpijn gegeven. Je gebruikt ze toch bij het zitten en soms ook bij gewone bewegingen als je er even niet aan denkt. Aangezien het geen pijn geeft, moet dat kunnen vind ik. Vanaf vandaag mag ik die buikspieren ook langzaam weer gaan gebruiken. Woensdag komt de fysio weer, dat ga ik wel onder begeleiding doen. Ik hoop binnenkort weer van de grond te kunnen opstaan. Bij mooi weer kan ik dan voorzichtig de tuin in.  Ik merk dat mijn energie weer wat toeneemt. Uithoudingsvermogen wordt wat beter. De buik wo...

  Gisteren mocht ik me weer melden in het AvL voor de eerste controle.  Eerst bloedprikken, waar ik al behoorlijk zenuwachtig om was. Mijn armen waren bont en blauw tien ik het ziekenhuis verliet en er was geen geschikte ader meer over om in te prikken. Het was nu net een beetje hersteld. Gelukkig vond ze in 1x een ader en was ik zo klaar daar.  Toen moest ik nog 2 uur wachten op de afspraak met de regieverpleegkundige... Precies op het tijdstip dat ik mijn middagdutje doe. Ik kon vragen naar een bed. Helaas waren die allemaal bezet en moest ik het doen met een relaxstoel. Dat lag niet lekker, te veel omgevingsgeluiden en afleiding. Weinig rust dus.  Eenmaal bij de verpleegkundige vertelde ze meteen dat mijn bloedwaarden goed zijn. Ze liet me zelfs meekijken. HB is bijna op de grenswaarde en de nier- en leverwaarden waren flink gezakt. De rest zag er goed uit. Dus dat herstelt zich allemaal weer mooi.  Toen mijn klachten besproken. Het is allemaal te verklaren a...

Herstellen is zwaar en kut. De ene dag gaat het hartstikke goed en de volgende dag voel ik me klote. Vandaag dus zo'n dag.  Vannacht weer last van de darmen, licht misselijk gevoel en waarschijnlijk wat koorts. En nu zit ik gewoon niet lekker in mijn vel.  Gisteren heb ik de diëtiste van het ziekenhuis gesproken. Het eten gaat goed, rustig blijven opbouwen. Wat ik voorheen goed kon hebben, dat hoeft nu niet meer zo te zijn. Mijn darmen kunnen anders op bepaalde dingen reageren. En mijn darmen zijn sowieso nog hard aan het herstellen. Dat kost tijd. Dus bijvoorbeeld wel pasta, maar geen druiven. Wel mandarijn, maar geen appel. Ik vermoed dat dat de boosdoener is geweest vannacht.  Het blijft proberen en dan af en toe een slechte dag hebben.  Maar die slechte dagen trek ik nu slecht. Want ik kan er gewoon niets aan doen. Dat hoort ook bij het herstellen, ik weet het. Het is echter mijn lichaam die klachten geeft waar ik doorheen moet en mee om moet leren gaan.  En...