Leven of geleefd worden
Afgelopen donderdag was het dan eindelijk zo ver, de CT-scan. Zo naar toe geleefd, zoveel spanning om gehad en dan sta je met 10 minuten weer buiten. Een uurtje later stond het verslag al online. Geen bijzonderheden gezien. Hoera! Ze hebben alleen een afwijking bij mijn linker long gezien t.o.v. een scan van 2 jaar geleden, maar ze vermoeden dat het om bestralingsschade gaat. Puntje van aandacht om eens na te vragen. Het gesprek met de arts staat pas op 6 maart gepland. Dus diezelfde middag is het verzoek voor second opinion naar het AVL in werking gezet. Scheelt me weer tijd, want het duurt nu allemaal best lang voor een kankerdiagnose. Maar weer wachten. Donderdag is het 6 weken na de operatie en ik ben nog geen stap verder. Dit gaat zo anders dan bij de diagnose borstkanker. Op dag 1 was de diagnose er, binnen een week alle onderzoeken en scans en lag er een behandelplan op tafel. Daarin zat een vorm van veiligheid en zekerheid. En nu het compleet tegenovergestelde. ...