Kanker kwartet (borstkanker her2+ / NET / LAMN / PMP)

Ik heb gisteren mijn chirurg gesproken. Ik heb de uitslag goed geïnterpreteerd. Dus alles ziet er positief uit. Zij had nog overlegd met een collega van de afdeling schildklier en ze vonden het wel verstandig hier nog nader onderzoek naar te doen. Dus ik mag binnenkort weer naar Amsterdam voor bloedprikken op schildklierwaardes en een echo. En hopelijk ook meteen nog een gesprek over de uitslag, anders moet ik nog een keer die kant op. Dit is gewoon voor de zekerheid, de verwachting is nog steeds dat het onschuldig is.  Voor de klachten die ik nog heb heeft ze nog even op de scan gekeken, maar zij ziet niets bijzonders. Conclusie, meer spieren die moeilijk doen. Dat had ik al verwacht na overleg met de fysio. Ik heb last van mijn lies en dat komt waarschijnlijk vanuit mijn bekken.  De darmklachten kan ze verder ook niets aan doen. Ik moet daar nu zelf een goede balans in zien te vinden. En als dat inhoudt dat ik dagelijks nog een zakje movicolon moet nemen, dan is dat prima. D...

  Goed nieuws! Ik ben nog steeds kankervrij!  De uitslagen stonden vanochtend in mijn dossier. Dit is dus de onofficiële uitslag, maar het verslag was erg duidelijk. De 24e heb ik een telefonische afspraak met mijn arts om het te bespreken.  Er is geen slijm aangetroffen in mijn buik. Ook is er niets te zien wat duidt op kanker. Er zitten nog steeds miniscule plekjes op mijn schildklier, die zijn onveranderd en daarmee als onschuldig bestempeld. Er zitten ook nog kleine plekjes in mijn linker long, ook onveranderd, en dit wordt toch echt als bestralingsschade gezien nu. Dan is er nog iets met mijn galwegen, die snap ik nog niet helemaal. Maar dit is ook onveranderd en ik heb geen klachten. Dus niets om me zorgen over te maken in elk geval.  Mijn bloed is ook prima. Alleen de trombocyten (bloedplaatjes die zorgen voor stolling) zijn nog steeds wat verhoogd. Ik las iets dat dat kan komen door het missen van de milt. Dat vraag ik nog na.  De erytrocyten (iets met r...

Morgen is het tijd voor mijn halfjaarlijkse controle in het AvL. Op de planning staan de CT scan en bloedprikken. Dat op zich is allemaal wel te doen. Maar dan moet ik nog anderhalve week wachten op het gesprek (telefonisch) met mijn arts voor de uitslag. Ik ben er zo eentje die de uitslag al in mijn dossier leest, alles nog eens goed leest, termen gaat googelen en de tekst door chatGTP haalt. Goed of slecht nieuws, ik wil het zo snel mogelijk weten. Dan kan ik me voorbereiden op het gesprek met de arts en is dat ook echt een gesprek. Bij slecht nieuws zou ik nog wel eens dicht kunnen klappen.  Ik heb dan ook een flinke dosis scanxiety te pakken. Angst voor de scan? Nee. Angst voor de uitslag? Echt wel. Ik slaap al een paar dagen wat slechter en merk dat de spanning in mijn lichaam toeneemt. Ik kan niets aan de uitslag veranderen, maar wil het wel graag weten. Hoe sta ik ervoor een jaar na de operatie? Hoe zit het met de plekjes die ze de vorige keer hebben gezien? Na 5 jaar en reg...