Kanker kwartet (borstkanker her2+ / NET / LAMN / PMP)

Een van de belangrijkste dingen die ik aan het leren ben is mijn energie goed verdelen over dag/week en mijn grenzen bewaken. Dat gaat al best aardig. Waarom is het dan zo makkelijk om toch weer in die valkuil te stappen?  Je raadt het al. Ik ben vandaag over mijn grenzen gegaan omdat ik dacht dat ik het wel aankon. Nou niet dus.  Vanochtend eerst de fietstest weer gedaan. Ik ben tot 75% gekomen, net de 80 niet gehaald. Dit was bij de start 51 en vorige keer 69. Dus wel weer een verbetering. De verbetering gaat in het begin sneller. Het sporten ging zo goed dat ik echt dacht dat 80 wel realistisch zou zijn. Het is een stap vooruit en daar ben ik blij mee. Het is een momentopname. Toch ben ik ook teleurgesteld in mezelf. Zo hard er aan werken, alweer zoveel kunnen (ik heb laatst 20 minuten gebadmintond op de vereniging en ik kan weer stukjes hardlopen) en het er nu niet uit krijgen. Zeg maar het bewijs dat het ook echt beter gaat op fysiek gebied. Ik weet dat de beenspieren die...

Ruim anderhalve week heb ik al last van een verkoudheid. Paar dagen keelpijn en het leek weer over. Paar dagen ok en toen kwam de verstopte neus en het niezen. Allemaal best te doen, zeker in vergelijking met vorig jaar. Toen was ik er drie weken goed min van door een super lage weerstand vlak na de chemo's en de immuuntherapie. Maar die is blijkbaar weer aardig op pijl, want ik heb weinig klachten. Mijn immuunsysteem is hard aan het werk daarvoor. Het kost me alleen heel veel energie.  Drie weken geleden met dat mooie weer voelde ik me zo goed en kon en durfde ik eindelijk weer wat meer. Nu al een tijdje weer wat minder. Ik krijg de balans er nog niet in en schiet nog te vaak uit de bocht. Heel irritant en ook erg frustrerend. Het kost tijd om hier aan te wennen, heel veel tijd.  De meeste moeite heb ik met mijn gebrek aan mentale energie en het snel overprikkeld zijn, oftewel een chemobrein. Ik weet wat mijn signalen zijn en toch luister ik er nog niet altijd naar. Ik heb er...