Kanker kwartet (borstkanker her2+ / NET / LAMN / PMP)

Waarom moeten er na normale/goede dagen altijd weer slechte dagen volgen? Waarom heb ik zo'n menstruatiepijn terwijl ik nog volop aan het herstellen ben? Waarom brengen de hormonen nu zoveel extra overlast met zich mee? Waarom heb ik de ongewenste bijwerkingen juist gekregen en de gewenste net niet? Dat soort vragen houdt mij de laatste dagen bezig. Vragen gericht op dingen in het nu en gelukkig niet de vragen waarom het universum het op mij gemunt heeft. Maar goed, nog altijd vragen waar ik geen antwoord op heb.  Misschien moet ik dat soort dingen maar gewoon over me heen laten komen. Ik weet alleen nog niet hoe. Want hoe deal je ermee dat je zoveel buikpijn hebt dat het dwars door de paracetamol heen komt? Hoe deal je ermee dat je buik onrustig is en de hormonen je tegelijkertijd onzeker maken? Daarom ben ik nog altijd drie tot vier dagen in de maand uit de running.  Gelukkig zijn er ook de goede dagen waarop ik mezelf kan uitdagen om weer nieuwe dingen uit te proberen en ve...

Zoals ik al schreef kom ik er op mentaal vlak niet zo goed doorheen sinds de operatie. Daarom heb ik al wel hulp gezocht. Ik ben al een paar maanden in behandeling bij de POH GGZ (praktijkondersteuner huisarts), maar die heeft niet genoeg specialistische kennis. Daarom ga ik door naar de oncologisch psycholoog. In het ziekenhuis staat daar een wachttijd van zo'n 7 weken voor... Heel handig terwijl ik NU hulp nodig heb. Via de huisarts heb ik de indicatie spoed gekregen en is de wachttijd nog 'maar' een week of 4. Dus de intake staat nu gepland voor 30 juni. En tot die tijd moet ik me maar zelf zien te redden...  Ik merk sinds ik na de operatie thuis ben dat ik voor iedere nieuwe situatie gespannen ben. Dus voor iedereen die ik voor het eerst weer na de operatie zie, rondom eten, als ik ergens naartoe ga of moet. Hopeloos en zo frustrerend.  Van mezelf ben ik best verlegen en dat steekt nu weer heel erg de kop op. Het voelt weer zoals 20 jaar geleden. En daar was ik toch gro...

Ik ben al een paar dagen aan het bedenken hoe ik ga opschrijven hoe het gaat. Het makkelijkste is twee berichten. Een over de gang van zaken en wat er de afgelopen weken is gebeurd en een over de emotionele stand van zaken. Want dat laatste verdient toch wel apart de aandacht. Maar nu eerst de gewone update.  Het is inmiddels vier weken na de operatie. Lichamelijk gaat het hartstikke goed. Ik kan steeds meer dagelijkse dingen zelf. Zwaar tillen lukt nog niet zoals een vol boodschappenkrat, maar de wasmand naar boven tillen is geen probleem meer. De linkerarm wordt ook steeds beweeglijker. Van de voorkant wil 'ie bijna helemaal omhoog, vanaf de zijkant tot net boven de schouder. Dan trekt de wond nog teveel.  Ik ben dan ook druk met oefeningen hiervoor. En ik ben weer bij de fysio gestart. Ook probeer ik zoveel mogelijk te wandelen. Gisteren ruim een uur en 3 km in het bos! Dat is goed voor de energie en conditie, dat bouwt ook steeds verder op.  Wel moet ik goed aan een d...